- اول چو
چوبی که در دو سمت گردن گاو قرار گرفته و بوسیله ی ریسمانی.، ابل چو
معنی اول چو - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(زَ / زِ شِ کَ)
لغت نامه دهخدا
ول گوی. ول گوینده. در تداول، کسی که سخن بی معنی و بیهوده گوید. رجوع به ’ول’ و ’ول گفتن’ شود
لاک پشت، در تداول دیلمان و گیلان، (یادداشت مؤلف)
چوب کج
نحویده
لات بی سر و پا، بی فرهنگ، بی بندوبار
نوعی خانه ی چوبی که به نسبت سایر بناهای سنتی منطقه در مقابل
از ابزار مربوط به گاوآهن
قره قروت
سرشاخه ی درخت که از آن هیزم گیرندخار و خاشاک سرشاخه های خشک.، شایعه
تیر وسط اتاق که زیر پلور گذاشته شود، ستون بنا
آب و تاب دادن در صحبت
غذا را با آب فراوان خوردن
اورزین، آبچک، فاصله ی دیوار خانه ها و محل ریزش آب باران از شیروانی.، آب ریز ساختمان، آبچک
آبی که به سمت خزانه ی آسیاب هدایت شود، پاروی قایق
حیف و میل، آماده کردن خزانه شالی، آماده ساختن زمین شالیزار
از اجزای خیش، چوبی که به گردن حیوان اندازند و دسته ی چوبی
درست نجویدن غذا، نجویده خوردن
شب زفاف
از وسایل و لوازم خیش، گاو با شاخ هایی در دو جهت مخالف
کنده ی درخت که قابل حمل بوده و برای هیزم استفاده شود
قطعه چوبی کوچک از درخت داغداغان که یک سمت آن را سوراخ کرده
چوب قیم
نخی که چوب اول خیش را به هم وصل می کند تا یوغ از جای خود خارج
دفعه ی اول، بار اول
شخم اول زمین
لگدمال کردن کودگیاهی در خزانه ی برنج
آبله رو
دفعه ی پیش، آن دفعه